Zanim pójdziesz naprzód i będziesz miał chirurgicznie zmienione uszy, powinieneś zrozumieć, jakie są możliwe zagrożenia. W tym artykule, dowiesz się o możliwych powikłaniach związanych z przypinaniem uszu, korektą małżowin usznych i otoplastyką. Procedury te mogą sprawić, że Twoje uszy będą wyglądać piękniej i młodziej, ale niosą ze sobą również pewne ryzyko.
Powikłania operacji plastycznej ucha
Powikłania operacji plastycznej ucha mogą obejmować słabe gojenie się ran, nadmierne krwawienie i blizny. Powikłania te są możliwe do uniknięcia dzięki właściwej opiece medycznej. Certyfikowany chirurg plastyczny zastosuje zaawansowane techniki chirurgiczne, aby zapewnić, że miejsce operacji zagoi się bez blizny lub infekcji. W większości przypadków pacjenci powinni odczuwać minimalny lub żaden ból po zabiegu.
Największym problemem przy tego typu procedurze jest nadmierna korekcja. W tym przypadku ucho zostaje przyciągnięte zbyt blisko głowy i może wymagać przeszczepu chrząstki, aby przywrócić jego pierwotną pozycję. Na szczęście dr Thorne leczył wiele przypadków nadmiernej korekcji. Jednak miał również kilka przypadków, w których pacjent chciał bardziej dramatycznej korekty. Z kolei niedokorekcja jest znacznie łatwiejsza do leczenia. Jest to zabieg powszechny i może być wykonywany w znieczuleniu miejscowym.
Kosmetyczna chirurgia uszu, znana również jako otoplastyka, może radykalnie zmienić kształt i wielkość uszu. Kosmetyczna operacja uszu jest popularną opcją dla osób, które są niezadowolone z kształtu lub wielkości swoich uszu. Otoplastyka może być przeprowadzona na obu uszach w celu uzyskania optymalnej symetrii. Pacjenci zwykle odczuwają lekki dyskomfort po zabiegu i mogą być zobowiązani do noszenia opaski na głowę przez dwa tygodnie po zabiegu.
Powikłania korekcji małżowin usznych
Jednym z powikłań operacji korekcji małżowin usznych jest powstawanie keloidów. Keloidy są rzadkością w obrębie twarzy, ale występują powszechnie w innych zewnętrznych obszarach ciała. Powstają one w wyniku dokładnego wycięcia skóry i pociągnięcia chrząstki ucha do przodu wbrew jej normalnemu ułożeniu. Powoduje to powstawanie nadmiaru włókien kolagenowych i naczyń krwionośnych, co skutkuje nadmiernym tworzeniem się blizny.
Techniki operacyjne stosowane w korekcji małżowin usznych są różne, a szansa wystąpienia powikłań zależy od rodzaju zastosowanego zabiegu. Techniki czysto szewskie charakteryzują się mniejszym odsetkiem nawrotów niż te z użyciem nacięcia. W badaniu Weerda stwierdzono, że w przypadku techniki musztardowej odsetek nawrotów wynosił 7,7%, a w przypadku techniki odwrotnej 10,5%.
Zakażenia rany mogą rozwinąć się w wyniku nieodpowiedniej higieny przedoperacyjnej. Zakażenia te powinny być leczone antybiotykami o szerokim spektrum działania, takimi jak cefalosporyny II i III generacji. Rany powinny być odpowiednio zabandażowane, aby zapobiec owrzodzeniu. Brzegi opatrunku powinny być rozłożone, aby zapobiec nakładaniu się obrzęku małżowiny usznej. W większości przypadków zakażenie ma charakter samoograniczający, ale może prowadzić do deformacji.
Powikłania otoplastyki
Powikłania otoplastyki są rzadkie i można ich uniknąć dzięki skrupulatnemu planowaniu przedoperacyjnemu, technice operacyjnej i opiece pooperacyjnej. Chirurg musi jednak znać szereg możliwych powikłań i być przygotowany do ich leczenia, jeśli wystąpią. W literaturze można znaleźć różne szacunki dotyczące częstości wczesnych i późnych powikłań związanych z otoplastyką.
Najczęstszym wczesnym powikłaniem jest krwiak, który może być ciężki i powodować ból. W późniejszym okresie u pacjenta może wystąpić zakażenie. Zakażenie może wystąpić w chrząstce lub nad skórą. Antybiotyki pooperacyjne mogą pomóc zminimalizować szanse na zakażenie. Pacjenci powinni również szukać szybkiego leczenia w przypadku wystąpienia bólu.
Powikłania otoplastyki mogą wystąpić u pacjentów z wystającymi uszami lub z nieprawidłowym kątem cefaloaurycznym. Mogą być również wynikiem nieodpowiedniego opracowania antyhelisy lub dużego, wydatnego płatka. W retrospektywnym badaniu 60 pacjentów, którzy przeszli otoplastykę w okresie od stycznia 2014 do stycznia 2015 roku, stwierdzono, że u 3,3% wystąpiły wczesne powikłania (infekcja i krwiak). Z badania wykluczono również pacjentów z niekontrolowanymi chorobami lub zmianami w miejscu operacji.
Powikłania przypinania uszu
Przypinanie uszu, czyli otoplastyka, to zabieg, który może przywrócić właściwy kształt uszu. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, sedacji lub w znieczuleniu ogólnym. Cała procedura może trwać od dwóch do trzech godzin i jest zazwyczaj zabiegiem ambulatoryjnym. Podczas zabiegu wykonywane jest niewielkie nacięcie za uchem. Chirurg następnie rzeźbi chrząstkę ucha do pożądanego kształtu. Czasami usuwana jest skóra, aby uzyskać mniejsze ucho, natomiast chrząstka może pozostać nienaruszona, aby uzyskać bardziej wyrazisty wygląd.
Chociaż zabieg jest ogólnie bezpieczny, może wiązać się z pewnym ryzykiem. U niewielkiego odsetka pacjentów po zabiegu może powstać skrzep krwi w uchu. Skrzep ten może zniknąć w sposób naturalny lub może wymagać użycia igły w celu odprowadzenia płynu. Innym ryzykiem jest infekcja w chrząstce. Ten rodzaj infekcji może prowadzić do powstania tkanki bliznowatej i może wymagać chirurgicznego drenażu.
Po zabiegu przypinania uszu konieczny jest okres rekonwalescencji. Może wystąpić obrzęk i zasinienie, a przez kilka tygodni trzeba będzie unikać forsownych zajęć i sportów. Dodatkowo należy nosić opaskę na głowę, aby utrzymać ucisk uszu podczas gojenia. Czas rekonwalescencji może wynosić od jednego do dwóch tygodni.
Podobne tematy