Operacja plastyczna uszu może wpłynąć na słuch. Może się to zdarzyć nawet jeśli zabieg został wykonany perfekcyjnie. Blizny, infekcje i przetoki mogą spowodować dalsze uszkodzenia uszu. Ucho, które zostanie poddane operacji jest zwykle wybierane, ponieważ ma gorszą zdolność słyszenia.
otoplastyka
Otoplastyka jest zabiegiem chirurgicznym mającym na celu rekonstrukcję ucha. Procedura ta może pomóc ludziom w każdym wieku, którzy mają brakujące uszy. Najczęściej jest wykonywany u dzieci w wieku 4-14 lat, kiedy płatki uszne są prawie w pełni rozwinięte. Zabieg ten może pomóc dzieciom poczuć się pewniej, gdy idą do szkoły. Istnieje jednak ryzyko związane z otoplastyką. Zanim zdecydujesz się na ten zabieg, ważne jest, aby omówić ryzyko z chirurgiem.
Zabieg może spowodować niewielkie ryzyko utraty słuchu. Ponieważ ucho zewnętrzne przekazuje dźwięk do ucha środkowego i wewnętrznego, zabieg może spowodować, że ucho zewnętrzne straci swoją skuteczność w tej roli. Ryzyko to jest jednak minimalne i można je zniwelować stosując aparaty słuchowe.
tympanoplastyka
Powikłania tympanoplastyki są rzadkie i rzadko poważne. Oprócz tymczasowej utraty słuchu, pacjenci mogą doświadczyć zmian w smaku lub suchości w ustach po zabiegu. U niewielkiego odsetka pacjentów może dojść do nasilenia się szumów usznych.
Zabieg jest zazwyczaj wykonywany w warunkach ambulatoryjnych. Polega on na nacięciu błony bębenkowej, oczyszczeniu zainfekowanej tkanki i umieszczeniu nad otworem specjalnego papieru lub żelu. Czas rekonwalescencji wynosi zazwyczaj około dwóch do trzech godzin. Istnieje niewielkie ryzyko złamania kosteczek słuchowych, ale są one rzadkie. Dobrze wyszkolony chirurg może zminimalizować to ryzyko.
Stapedektomia
Podczas gdy niektórzy pacjenci mogą doświadczyć utraty słuchu po operacji plastycznej, zdecydowana większość nie doświadcza utraty słuchu lub jest ona minimalna. Lekarz może zalecić stosowanie aparatu słuchowego przed zabiegiem, aby upewnić się, że nie dojdzie do utraty słuchu. Aparaty słuchowe umożliwiają przenoszenie dźwięku do drugiego ucha, co pozwala pacjentom słyszeć w sytuacjach społecznych i biznesowych. Wielu pacjentów doświadcza jednak po zabiegu szumów usznych, które zwykle ustępują samoistnie, choć u 10% pacjentów ulegają pogorszeniu.
Operacja plastyczna uszu może spowodować utratę słuchu, jeśli zabieg zostanie wykonany nieprawidłowo. Najczęstszym problemem powodującym utratę słuchu po tym zabiegu jest otoskleroza, która jest spowodowana nieprawidłowym wzrostem kości w uchu środkowym. Chirurgiczna korekta tego stanu polega zazwyczaj na usunięciu kości strzemiączka i zastąpieniu jej sztuczną protezą. Operacja ta jest zazwyczaj wykonywana jako elektywny zabieg ambulatoryjny. Pacjenci mogą otrzymać sedację lub znieczulenie ogólne do zabiegu.
Obliteracja wyrostka sutkowatego
Pacjenci, którzy przeszli operację obliteracji wyrostka sutkowatego, często doświadczają utraty słuchu. Zabieg wykonywany jest przy użyciu płata okostnowego z okolicy szpilki, który jest obracany przyśrodkowo i rozciąga się na wyrostek sutkowaty. Następnie płat obliteruje wierzchołek i miseczkę wyrostka sutkowatego. Po obliteracji wyrostka sutkowatego pacjenci mogą wymagać stosowania aparatu na przewodnictwo kostne w celu kompensacji utraty słuchu.
W ramach próby skompensowania utraty słuchu chirurg plastyczny może wykonać subtotalną operację ucha zwaną podejściem transmastoidalnym. Ten rodzaj operacji powoduje wyłączenie jamy sutkowej i wypełnienie przestrzeni operacyjnej tłuszczem brzusznym. Procedura ta jest skomplikowana i wymaga doświadczonego zespołu chirurgicznego. Pacjenci mogą wymagać skierowania do specjalistycznych ośrodków w celu dalszego leczenia.
Otoskleroza
Operacje plastyczne uszu mogą wpływać na zdolność słyszenia pacjentów. W niektórych przypadkach operacja może spowodować trwałą utratę słuchu. Jednak w większości przypadków operacja może przywrócić słuch danej osoby do normalnego poziomu. Jeśli rozważasz operację, upewnij się, że rozumiesz wszystkie zagrożenia i korzyści.
Niektóre z zagrożeń związanych z operacją to tkanka bliznowata, infekcja, skurcz naczyń krwionośnych lub podrażnienie ucha wewnętrznego. Inną możliwością są szumy uszne, które mogą być trwałe. Ważne jest, aby przestrzegać zaleceń lekarza i unikać wydmuchiwania nosa lub jedzenia twardych pokarmów przez krótki czas po zabiegu. Należy również unikać pływania lub gorących kąpieli do czasu uzyskania zgody chirurga.
Reakcja alergiczna na otoplastykę
Reakcja alergiczna na otoplastykę jest możliwa i jest najczęściej spowodowana przez taśmę chirurgiczną lub szwy używane do utrzymania uszu na miejscu. W takim przypadku konieczne będzie usunięcie szwów podczas innego zabiegu chirurgicznego. Ponadto podczas zabiegu może dojść do nadmiernej korekty, co może spowodować powstanie nienaturalnych konturów. Inną możliwością jest wystąpienie infekcji spowodowanej taśmą chirurgiczną lub użytymi materiałami. Jednak większości efektów ubocznych otoplastyki można uniknąć dzięki odpowiednim technikom chirurgicznym i wykwalifikowanemu chirurgowi plastycznemu.
Dobrym sposobem na zminimalizowanie ryzyka wystąpienia reakcji alergicznej jest omówienie z chirurgiem swojej historii medycznej. Na przykład, jeśli masz astmę lub reakcję alergiczną, lekarz może zalecić zaprzestanie stosowania leków przed zabiegiem. Jeśli masz historię reakcji alergicznych, najlepiej porozmawiać z doradcą przed przystąpieniem do operacji.
SNHL
Przedstawiono opis przypadku SNHL po operacji plastycznej uszu. Pacjentka początkowo zgłaszała się z dysfunkcją trąbki słuchowej. W celu opanowania objawów podawano jej donosowe kortykosteroidy. Jednak objawy utrzymywały się przez dwa tygodnie i ostatecznie rozpoznano SNHL. Przepisano jej systemowe kortykosteroidy na 7 dni. Pacjentka nie miała wcześniej problemów z uszami ani nie była operowana, nie miała też ostatnio infekcji górnych dróg oddechowych. Pooperacyjny audiogram czysto tonowy wykazał obustronny SNHL z dużą asymetrią lewostronną. Wynik dyskryminacji mowy pacjenta wynosił 80% po stronie prawej i 60% po stronie lewej.
Pacjentka spełniała wszystkie kryteria rozpoznania SSNHL. Nie stwierdzono u niej ubytku słuchu, a wyniki badań krwi były prawidłowe. Objawy obejmowały szybki początek jednostronnego odbiorczego ubytku słuchu i znaczne obniżenie zdolności rozróżniania słów. Wykonano również badanie radiologiczne, które potwierdziło brak zmian w obrębie ślimaka.
Podobne tematy